Arlo Parks

Arlo Parks schrijft haar debuut ‘Collapsed in sunbeams’ (2021) tijdens de lockdown in Londen. De prille twintiger is alleen en worstelt met haar plaats in de wereld. Ze heeft alleen haar herinneringen als grondstof. Desondanks klinkt het resultaat als troost voor de ziel, als een warme bries tijdens een barre winter. De slaapkamerpop op ‘Collapsed in sunbeams’ is goed voor de Mercury Prize in Groot-Brittannië en een nominatie voor de Grammy Awards. Haar leven verandert. Parks verhuist naar Los Angeles, de stad waar veel van haar favoriete platen - alles van Frank Ocean, ‘Blue’ van Joni Mitchell, ’The downward spiral’ van Nine Inch Nails - zijn opgenomen. Ze bedenkt er zelf ‘My soft machine’ (2023), een oproep tot meer gemeenschapszin. Met de hulp van Phoebe Bridgers en met ‘Skinty fia’ van Fontaines D.C. als richtsnoer.